Kesempatan Mung Sepisan

22.51 0 komentar
NAMA  : TATAG INDAH L
KELAS    : XII MIA 2
NO         : 26
Kesempatan Mung Sepisan

Sore iki hawane adem banget,angene semilir – semilir. Aku lagi lungguh karo koncoku sing jenenge Faizah ing pinggire masjid sekolahku. Nanging kahanan iku berubah sawise aku mbukan layang saka Hpku layang kuwi saka mas Hendra kang isine aku kon ngelalekno dheweke. Mas Hendra kuwi Mas sing tak tresnani wiiiwit aku mulai melbu SMA. Mbiyen aku isih kelas 10 yen Mas Hendra kuwi kelas 12. Aku karo Mas Hendra wes cidek banget nanging ora pacaran. Setahun wes kalewat aku karo Mas Hendra tambah cidek wae tappi Mas Hendra lulus saka SMA. Naging hubunganku tetep lanjut. Mas Hendra kuliah nang jogja aku mong pasrah marang gusti dongaku mung supaya Mas Hendra dipenakne olehe golek ngelmu. Aku yo ora ngerti lapo Mas Hendra ngomong ngunu marang aku. Padahal aku yo setia ora tau neka-neko masio adoh karo Mas Hendra.
Kabeh uwong mesti iso mbayangno lorone atiku marang Mas Hendra. Tresnaku sing tak jogo2 tahun dibales koyo ngeneki. Faizah kaget ndelok aku sing dadi mueneg karo mripatku sing wes betem banget. “kowe kwnw opo to ras? ” takone Faizah. “ora opo za !!!” jawabku. Hpku tak kekno marang faiza njur Faiza moco layang soko Mas Hendra. “oalah ras arek koyok ngunukuwi wes lalekno ae” jawabe Faiza. “Saiki kowe kudu nbukak atimu gawe arek liyo Ras” tambahe Faiza.
Perjalanan mulih Aku tyerus kepikiran sopo yo sing iso nggantekake Mas Hendra ing atiku. Mas Hendra iku arek e bedo. Arek e alim, pinter, raine yo putih resik’ lan ora tau neko – neko. Pikirku yo ora bakal ono. Amerga ngerti yen aku lagi galau Faizah ngajak aku dadiii panitia IKRAM kang ngurusi acara agama bareng arek sak jombang. Karepe Faizah ben aku iso nemu arek liyo neng kunu. Tapi ora iso najan arek e yo nganteng lan alim-alim.
Nanging kabeh iku bedo nalikaning Aku ketemu karo arek lanang sing tak temui ing rapat Maulid Nabi ing sekolah. “kuwi sopo to za??, kok jarang eroh klebate” takonku marang Faizah. “kuwi farel Ras, adik kelaseawakdewe. Lapo kowe ser to???” kandane Faiza. “ora za, atihku isih loro. Aku wes aras-arasen karo arek lanang” jawabku. “ojo ngunu engko kowe kepangan omonganmu dewe lho!!” tambahe Faizah. Nek dipikir-pikir ancen adik iku yo ngganteng opo maneh pas ngerti adik iku kerjone cak cek banget. Paling gara –gara Faizah aku di tugasake sing lapo – lapo mesti karo bocah iku. Amerga sering kerja bareng akhire mulai enek rasa kang bedha marang adhik Farel. Aku karo dek Farel mulai kirim kiriman layang. Awale mung mbahas acara Maulid Nabi tapi akhire mblarah anjok endi –endi. Aku mulai nyaman karo dek Farel bener omonge Faizah. Nanging pas aku mulai cidek karo Dek Farel Mas Hendra teko maneh njaluk sepuro. Tekan kunu Aku mulai bingung Mas Hendra kuwi cah apik lan tresna inggalku ing SMA, tapi dheweke tau gawe loro atiku. Lha Dek Farel iku enek nanging pikirane gak sedewasa Mas Hendra. Aku jaluk pendapate koncoku Faizah. “wes to karo Farel ae ” jawabe Faizah.
Sedinoan Aku mikir. Tekan kunu Aku mulai ngerti yen Mas Hendra kuwi wes ngelarani atiku, dheweke wes ngilangake kesempatan sing ono gawe mbuktekno nek dheweke tresna marang aku. Aku wes netepnoathiku yen aku kuduiso lali marang Mas Hendra.
                Isok iku dino sabtu Aku budhal isuk – ishuk banget soale Aku piket. Niiing dalan Aku ketemu Dek Farel nanging dheweke nunduk terus ngaleh. Aku bingung Farel kenek opo kok koyo ngunu. Jam pelajaran pikiranku wis ora iso konsen. Bel muleh muni Aku langsung metu kelas, pengen takok nang Farel lapo sikape berubah. Biasane farel wis adzan ing masjid sekolah nanging iki mau kok ora krungu swarane. Saka adoh aku ketok Farel nyangklok tas metu nang arah gerbag. Wes rasane athiku gak karo – karoan. Aku melu jamaah sholat ing masjid sekolah, uga melu wiritan sak marine. Njur aku melbu ing markase ekskulku Remas. Aku kaget pas aku bukak lawang ono Farel sing nggitar nyanyi lagu kangngungkapake rasa tresnane marang aku. Aku gak tau nyongko sebab Farel iku arek sing terkenal ing sekolah uga ekeh sing nyenengi. Pas tak takok I lapo kowe milih aku. “soale mbak sing iso gswe aku ngerti yen urip iku kudu tanggung jawab ”jawabe Farel. Ancen aku tau nggandeni dheweke. Gak kesuwen Frel tak trimo. Njur mas Hendra sering kirim layang yen dheweke nyesel ninggalno aku. Tapi aku wes ora ngatur sebab Farel iiiku wes gawe seneng aku luwih soko Mas Hendra. Yen Mas Hendra ngerti kesempatannn iku mung sepisan mas mula ojo di siak – siakno. Kabeh ora iso dibaleni. Mula kabeh yen duwe kesempatan gaween sak apik-apik e.

Dening : Tatag Indah Larasati


Share Share Tweet Share

0 thoughts on " Kesempatan Mung Sepisan"

LEAVE A REPLY